Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ




Φίλοι και φίλες,

Μπροστά στην κατάσταση που διαμορφώνεται απέναντι στους βάρβαρους δανειστές, έχουμε το ιστορικό χρέος να δούμε τα πράγματα ψύχραιμα. Ρεαλιστικά. Δημιουργικά. Αποτελεσματικά – το κυριότερο.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει απόλυτο δίκιο στη δήλωση «Τώρα αρχίζει η διαπραγμάτευση». Πράγματι τώρα γίνεται αντιληπτό από τους ισχυρούς ότι η Ελλάδα ούτε παίζει αλλά ούτε και είναι μικροπρόβλημα.

Αλλά και ο αειθαλής Μανώλης Γλέζος έχει δώσει – σε ανύποπτο χρόνο – ένα εξ ίσου σημαντικό μήνυμα : «Αρνηθείτε τα πάντα, αλλά μην γίνετε όμηροι της άρνησης».

Η ημερομηνία 2 Οκτωβρίου 2011 έχει μείνει βαθιά χαραγμένη στην μνήμη μου. Παρακολούθησα προσεκτικά την συγκλονιστική ομιλία του στο Ξυλόκαστρο για τα ναζιστικά εγκλήματα στη χώρα μας και την δίκαια απαίτηση αποζημιώσεων. Του πρότεινα, αμέσως μετά, «Να σας ξεκουράσουμε ;». Και μου έκανε την τιμή να μου παραχωρήσει το βήμα, λέγοντας «Να με ξεκουράσετε».

Μπροστά σε δεκάδες παριστάμενους έδωσα την ρητή υπόσχεση «Άμες δε γ’ εσόμεθα πολλώ κάρρονες». Μιλούσα – υπαινικτικά βέβαια – για ανορθόδοξο οικονομικό πόλεμο στην σημερινή επάξια διάδοχο των ναζιστών. Και ο αγωνιστής-σύμβολο ανταπάντησε αμέσως και διά μακρών, καταλήγοντας με τα λόγια που του απηύθυνε ο μικρός του αδελφός όταν τον έπαιρναν για εκτέλεση οι ναζί.


Φίλοι και φίλες,

Η συγκίνηση δεν φθάνει. Δεν φθάνουν τα λόγια, αν δεν γίνουν πράξη. Θέλησα – να το πω ωμά – να σας συγκινήσω, μπας και κάποτε κινηθείτε.

Όσοι τυχόν ακόμη με θεωρείτε αιθεροβάμονα, έχετε μια ακόμη ευκαιρία να το ξανασκεφθείτε. Πολύ πιθανόν να μην θυμάσθε, ακόμη κι αν το ξέρατε, ότι για το ισχυρό μας όπλο στην διαπραγμάτευση έχω μιλήσει από καιρό, από το χειμώνα. Δεν μπορούν να μας γκρεμίσουν, γιατί θα γκρεμοτσακιστούν χειρότερα – να το πω απλά.

Αλλά και την περασμένη Κυριακή σχολίασα σε περίοπτο fb-τοίχο : «Τώρα που "τα κατέβασαν", κάναν γαργάρα τα τελεσίγραφα, σηκώνουν τα τηλέφωνα, συζητάνε τις απορριφθείσες, ομολόγησαν το φόβο τους για τις αγορές κουλουπού ... είναι η ώρα να "τους την κάνουμε γυριστή". Χωρίς έλεος και αναστολές. Η γνώμη μου.»

Ακολούθησε, λίγες ώρες αργότερα, η γνωστή δυναμική αποχώρηση της τριμελούς αντιπροσωπείας της χώρας μας. Σύμπτωση επί του προφανούς ήταν, και τίποτα παραπάνω.


Φίλη/φίλε,

ΔΕΝ διεκδικώ «δάφνες». Διεκδικώ απλώς την προσοχή σου. Άσε τις εύκολες δικαιολογίες για το που βάζεις ένα like, κι αν το θυμηθείς. Και share ούτε να το συζητάμε.

Όσοι και όσες θα είχε βαρύνουσα σημασία να κοινοποιήσετε άρθρο μου το αποφεύγετε όπως ο διάολος το λιβάνι. Παχιά λόγια συμπάθειας και τίποτα άλλο. Κοινοποιούν μόνο λίγοι απελπισμένοι και ξεχασμένοι.

Αλλά η κατάσταση είναι ακριβώς αυτή τώρα :

Το βασικό ενδεχόμενο είναι να πετύχουμε τον «στόχο». Να προκαλέσουμε τεράστια βλάβη στους βάρβαρους, μαζί και σε όλον τον πλανήτη. Αλλά ο στόχος μας ο λογικός είναι να πετύχουμε κάτι με την απειλή μας. Όχι να την πραγματοποιήσουμε.

Το εναλλακτικό ενδεχόμενο είναι να ακυρωθεί σταδιακά η απειλή. Το παρατεταμένο επικοινωνιακό «μασάζ», στην παγκόσμια κοινή γνώμη και – κυρίως – τις αγορές, κάνει μεθοδικά την δουλειά του. Κι αν καταφέρουν να ακυρώσουν την απειλή μας, η τιμωρία μας θα είναι παραδειγματική.


Φίλοι και φίλες,

Προτείνω κάτι άλλο, εντελώς εκτός της τρέχουσας αντιπαράθεσης. Άλλωστε ένα από τα κινέζικα που σας βομβαρδίζω καθημερινά λέει : «Τα σκληρά λόγια και οι φτωχές σκέψεις ποτέ δεν διευθετούν την προστριβή». Και είναι σωστό – όχι ;

Προτείνω, λοιπόν, να λύσουμε το πρόβλημά μας εξ ιδίων. Πώς ; Εμπνέοντας τις αγορές. Με ποιόν τρόπο ; Με μία απλή αντικατάσταση του αντικειμενικού συστήματος αξιών ακινήτων με το ρεαλιστικό σύστημα που προτείνω.

Οι λεπτομέρειες, για όσους έχουν χρόνο για λεπτομέρειες αυτή την στιγμή, είναι στο άρθρο : «Αντικειμενικές» ή ρεαλιστικές αξίες ακινήτων ;

Το θέμα, όμως, είναι ακριβώς αυτό : αρκεί μία επίσημη δήλωση, π.χ. του Γιάνη Βαρουφάκη, ότι απλώς θα εξετάσει την πρόταση, για να απογειωθεί το χρηματιστήριό μας. Δεν κοστίζει τίποτα και υπόσχεται πολλά.

Τι υπόσχεται ; Δισεκατομμύρια από την εξάσκηση warrants της Εθνικής την επόμενη κιόλας βδομάδα. Μήπως δεν τα θέλουμε ; Μήπως είμαστε πράγματι «όμηροι της άρνησης» ;


Εσύ, φίλη/φίλε,

Θα σταθμίσεις την σοβαρότητα της κατάστασης, και την προσφερόμενη δυνατότητα. Και με την στάση σου είτε θα βρεις τρόπο να βάλεις το «λιθαράκι» σου είτε θα καταστείς συνεργός στο έγκλημα κατά των παιδιών της χώρας μας.

Αυτή την ώρα, τρίτο ενδεχόμενο δεν υπάρχει. Η γνώμη μου – πάντα.


Διμηνιό 18 Ιουνίου 2015 10:00 π.μ.
ΓΔ  703,05  ΕΤΕ 0,906


Κώστας Τζαναβάρας
ελεύθερος σκοπευτής πολιτικός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου